Çocuklar iklim değişikliği konusunda umutsuzlar!

Özer Akdemir
[email protected]

İklim değişikliğinin çocuk psikolojisine etkileri ile ilgili yapılan bir araştırmaya göre çocuklar dünyanın geleceğine dair gittikçe daha karamsar resimler çiziyorlar. Araştırma, iklim değişikliği karşısında daha umutsuz cümleler kuruyorlar.

Eko-anksiyete

Bilimsel veriler ve yaşadığımız olaylar 2020 yılından sonra doğan çocukların, 1960 doğumlulara kıyasla, iki ila yedi kat daha fazla aşırı hava olayına maruz kalacağını ortaya koyuyor. Bu günümüzde giderek daha sık kullanılan eko-anksiyete çocukların önemli bir kısmı üzerinde etkili oluyor. 2021 yılında, 10 ülkeden 10 bin çocuğun ve gencin katılımıyla yapılan bir araştırma, çocukların ve gençlerin yüzde 59’unun iklim değişikliği hakkında ‘‘çok’’ veya ‘‘son derece’’ endişeli olduğunu ortaya koydu. Katılımcı çocukların yüzde 75’i, geleceği ‘‘ürkütücü’’ gördüklerini söylerken, 2024 yılında yayınlanan yeni bir çalışmaya göre de çocuklar, iklim değişikliği nedeniyle umutsuz.

Çocuklar umut hakkında konuşmak bile istemiyorlar

Kanada’da bulunan Bishop's Üniversitesi'nde öğretim üyesi olarak çalışan Dr. Catherine Malboeuf-Hurtubise tarafından 2024 yılında yapılan araştırma iklim değişikliği konusunda çocukların çok daha kırılgın olduklarını ortaya koyuyor.

2024 tarihli çalışmanın yazarları arasında yer alan, Kanada Bishop’s Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nden Dr. Catherine Malboeuf-Hurtubise çocukların umuttan bahsetmek dahi istemediklerini dile getiriyor. ‘‘Çocuklarla umut hakkında konuşmaya çalıştığımızda sert tepkiler aldık. ‘Umut hakkında konuşmak istemiyorum,’ diyorlardı. ‘Umut hakkında konuştuğunuzu duymak istemiyorum. Umutsuzluk hakkında konuşmak istiyorum çünkü ben, bunu yaşıyorum.’’’

Gezegen tehlikede iken büyümek!

Dr. Catherine Malboeuf-Hurtubise çocuklarda eko-anksiyete ile nasıl baş edilebileceği konusunda şunları söylüyor; “Çocuklar, pandemiyle ilgili endişelerine paralel olarak, iklim değişikliği ile ilgili kaygılarını da giderek daha fazla dile getiriyordu. Gezegenin tehlikede olduğu bir dönemde büyümek, iklim değişikliğinin farkında olmak, çocuklar için ne anlama geliyordu?​’’

''Bu araştırmaya yaklaşık beş yıl önce başladık ve ‘umutsuzluk’ temasının öne çıktığını oldukça hızlı bir şekilde gözlemledik. Çocukların bu umutsuzluk fikrini sürekli dile getirdiğini gözlemledik.

Çocuklarla umut hakkında konuşmaya çalıştığımızda sert tepkiler aldık. ‘Bu, umut hakkında konuşamayacağımız anlamına gelmiyor. Fakat umut hakkında konuşmaya başlamadan önce, bu umutsuzluğu anlamamız, irdelememiz gerekiyor”.

Önce yetişkinler ikna edilmeli

Bu gibi hassas konuları konuşabilmek için, çocukları değil, yetişkinlerin ikna edilmesi gerektiğini belirten Malboeuf-Hurtubise, “Yetişkinlerin şunu anlamasına yardımcı olmalıyız: Çocukların varoluşsal sorunları, onları göz ardı ettiğimizde ortadan kaybolmayacak. Çocuklar, iklim değişikliği bağlamında bu korkuyu hissetmenin kendileri için ne anlama geldiğini keşfetmeye ihtiyaç duyuyorlar.” diyor.

Kolektif bir harekete ihtiyaç var

İklim değişikliği hakkında konuşmanın, çocukları kaygılandırabileceğine dikkat çeken Malboeuf-Hurtubise, “Onlarla bu konuyu hiç konuşmamak veya -fazlasıyla farkında olsalar da- öyle olmadıklarını varsaymak, kaygılarını daha da artırıyor. En doğrusu, bu konuyu açıkça konuşmak ve ardından şu mesajı net bir şekilde vermek: ‘Hiçbir bireysel eylem, tek başına iklim krizini çözemez. Bunun için kolektif harekete ihtiyaç var.’’